III. Uluslararası Develi - Âşık Seyrani ve Türk Kültürü Kongresi Seyrânî Bildirilerinde Aşık Seyrani’nin Şiirlerinde Eleştirdiği Sorunlar ve Önerdiği Çözümlerin Fenomenolojik Açıdan Analizi kısmında, Kayseri Büyükşehir Belediyesi tarafından düzenlenen ‘Âşık Seyrânî’ konulu şiir yarışmasında Seyrânî’ye ithâfen yazdığım ve yayımlanmaya değer bulunan şiirlerden biri olarak yarışma sonrası yayında yer alan “Seyrani” isimli şiirimin Seyrânî’nin şiirlerindeki karamsarlığın yoğunluğunu göz önüne sermek amacıyla örnek olarak verilmesi doğrusu beni şaşırttı.   

Giriş cümlemden de anlaşılacağı üzere Tebliğin yukarıda bahsedilen bölümünde geçen bu görüşe katılmadığımı siz de anlamışsınızdır. Her devirde olduğu gibi günümüzde de insan kalbinin, ruhunun tabiri caizse nefes alması gereken yerler vardır.

Seyrani şiirleri insanı karamsarlığa değil aksine hayata tutunmaya yöneltir. Ozanın diliyle okuyucu ve dinleyici şiirde bahsi geçen durumların tam da söylemek isteyip de söyleyemediği konular olduğunu görür. Sadece görmekle kalmaz bunu dilden dile, ilden ile yayar…

Şiirin sayısız manası yok mudur? Zaten şiiri sanatların zirvesine çıkartan bu değil midir? Bu nedenle söz konusu Tebliğin ilgili kısmında şiirime yer veren hocama teşekkür etmekle beraber, günümüzde dünyanın genel seyrine bakıp da çivisi çıkmadığını iddia edecek kim vardır? Ortalık kıymet bilmezlerle dolu değil midir? İyiler kötüler kadar cesaret gösterebiliyor mu, masumlar ağlamıyor mu, zalimler gülmüyor mu? Büyüklere saygı küçüklere sevgi dinimizin veya örf ve adetlerimizin, geleneklerimizin istediği şekilde görenimiz var mı?

Ozan olarak dün Seyrani bunu dile getiriyordu, haddim olmasa da bugün en azından bir şiirimde ben dile getirmişim… Bahtiyarım Efendim…

İşte Seyrani şirinin ilk iki kıtası, ilgisi olan yukarıda bahsi geçen Tebliğ’in 147. Sayfasında tamamını okuyabilir…

Aylar sivrisinek, yıllar böğelek,

Dünyanın çivisi çıktı Seyrânî...

En uslu dediğin durmuyor dölek,

Yapanlar binayı yıktı Seyrânî...

Erciyes gün gördü Develi bildi,

Her kişi dünyaya bir defa geldi...

Kimisi ağladı, kimisi güldü,

Irmaklar tersine aktı Seyrânî...

………..